Βούτηρο και απώλειες - Γύρος β`
Βούτηρο και απώλειες - Γύρος β`
Γεια σας!
Λοιπόν ξαναέκανα μια παρτίδα, μόνο που αυτήν την φορά χρησημοποίησα το βούτηρο «απογαλακτωμένο» δλδ σε στυλ γκι.
Έβρασα μισό κιλό βούτηρο, και το χώρισα, πετόντας γαλακτώματα και γλίτσες -- από αυτήν την διαδικασία μου έμειναν 320 γρ γκι, τα οποία προσέθεσα στο βραστό νερό.
Τα αποτελέσματα:
Αν και αρχικά στο χώρισμα φαινόταν λιγο καθαρότερο (πριν πήξει) τελικά δεν ενθουσιάστηκα με τα αποτελέσματα. Φαίνεται οτι αφήνοντας τις γαλακτικές γλίτσες να βράσουν, αυτές αποροφούν διάφορες ακαθαρσίες και χλωροφύλες, οι οποίες αυτη την φορά φάνηκαν να πηγαίνουν πιο πολύ μες στο γκί παρά στο νερό. Το τελικό προϊόν θά έλεγα οτι φαινόταν περίπου 30% πιο πράσινο (μη-αγνό) από αυτό που είχα κάνει με το ανεπεξέργαστο βούτηρο.
Το ακούσμα ήταν περίπου το ίδιο (ίσως μια στάλα πιο δυνατό) αλλα δεν καταλάβαινες εύκολα διαφορά. Τελικά μου έδωσε περίπου 280 γρ βούτηρο, δλδ μια στάλα πιο λίγο από ο,τι θα είχα πάρει κανονικά!
ΟΚ, ίσως να μπορεί να τόχα στίψει λίγο ακόμα, αλλά βαριόμουν. Πάντα αναζητάω το πιο εύκολο...
Συμπέρασμα: Από εδώ και στο εξής θα χρησιμοποιώ κανονικό βούτηρο, ανεπεξέργαστο. Καλή ιδέα ήταν το γκι, αλλά παρουσίασε άλλα, δικά του, προβλήματα.
Τελικά, καθώς φαίνεται, το να παίρνεις 300 γρ βούτηρο σπέσιαλ τελικο από 500 γρ βούτηρο, ΔΕΝ οφείλεται σε απώλειες τύπου φύρας, αλλά στην σύσταση του ίδιου του βούτηρου, που χάνει τα υδατοδιάλυτα συστατικά του.
Αυτά, και ελπιζω να βοήθησε κάποιον.
Άντε τώρα να βρώ τον σεφ, η τελευταία σοκολατίνα ήταν μεγάλη επιτυχία, σου έφτιαχνε ένα εκπληκτικό κέφι, και με δυό τζόιντ από πάνω γινόσουν αστροναύτης.
Βούτηρο και απώλειες - Γύρος β`
Γεια σας!
Λοιπόν ξαναέκανα μια παρτίδα, μόνο που αυτήν την φορά χρησημοποίησα το βούτηρο «απογαλακτωμένο» δλδ σε στυλ γκι.
Έβρασα μισό κιλό βούτηρο, και το χώρισα, πετόντας γαλακτώματα και γλίτσες -- από αυτήν την διαδικασία μου έμειναν 320 γρ γκι, τα οποία προσέθεσα στο βραστό νερό.
Τα αποτελέσματα:
Αν και αρχικά στο χώρισμα φαινόταν λιγο καθαρότερο (πριν πήξει) τελικά δεν ενθουσιάστηκα με τα αποτελέσματα. Φαίνεται οτι αφήνοντας τις γαλακτικές γλίτσες να βράσουν, αυτές αποροφούν διάφορες ακαθαρσίες και χλωροφύλες, οι οποίες αυτη την φορά φάνηκαν να πηγαίνουν πιο πολύ μες στο γκί παρά στο νερό. Το τελικό προϊόν θά έλεγα οτι φαινόταν περίπου 30% πιο πράσινο (μη-αγνό) από αυτό που είχα κάνει με το ανεπεξέργαστο βούτηρο.
Το ακούσμα ήταν περίπου το ίδιο (ίσως μια στάλα πιο δυνατό) αλλα δεν καταλάβαινες εύκολα διαφορά. Τελικά μου έδωσε περίπου 280 γρ βούτηρο, δλδ μια στάλα πιο λίγο από ο,τι θα είχα πάρει κανονικά!
ΟΚ, ίσως να μπορεί να τόχα στίψει λίγο ακόμα, αλλά βαριόμουν. Πάντα αναζητάω το πιο εύκολο...
Συμπέρασμα: Από εδώ και στο εξής θα χρησιμοποιώ κανονικό βούτηρο, ανεπεξέργαστο. Καλή ιδέα ήταν το γκι, αλλά παρουσίασε άλλα, δικά του, προβλήματα.
Τελικά, καθώς φαίνεται, το να παίρνεις 300 γρ βούτηρο σπέσιαλ τελικο από 500 γρ βούτηρο, ΔΕΝ οφείλεται σε απώλειες τύπου φύρας, αλλά στην σύσταση του ίδιου του βούτηρου, που χάνει τα υδατοδιάλυτα συστατικά του.
Αυτά, και ελπιζω να βοήθησε κάποιον.
Άντε τώρα να βρώ τον σεφ, η τελευταία σοκολατίνα ήταν μεγάλη επιτυχία, σου έφτιαχνε ένα εκπληκτικό κέφι, και με δυό τζόιντ από πάνω γινόσουν αστροναύτης.
